Siedemnaście - O nas! Proszę ci daj mi szanse!

" Kocham swoje życie i ciebie w nim.

Kiedy chwile dobre każą odejść złym.

A mądry człowiek mówił mi dziś rano,

żeby zawsze gdzieś obok mieć osobę ukochaną"
~Comeyah~

Minęło kilka tygodni. Dużo grania w pokera i żartowania z chłopakami. No i nie zabrakło kłótni z Michałem. Większość była o byle gówno ale była. Jesteśmy już po sparingach. Lada chwila, a zacznie się liga światowa. Właśnie jedziemy na pierwszy mecz z Brazylią. Całym sercem jestem za naszymi chłopakami ponieważ:
-Są w świetnej formie,
-Kubiak nie gra więc jest większe prawdopodobieństwo, że niczego nie spieprzy.
. . .
Przegrali... pierwszy mecz-pierwsza przegrana
Drugi mecz- druga przegrana
. . .
Podsumowując liga światowa nam nie wyszła. Mamy kilka dni wolnego i wracamy do Spały na treningi. Chłopakom jest ciężko i mnie też .
Siedzimy sobie we czwórkę w naszym mieszkanku. Jest cisza, spokój. A niech to szlak czy ktoś zawsze musi mi popsuć dobry humor???
Zwlekłam się niechętnie z kanapy i ruszyłam w stronę drzwi. To co w nich ujrzałam, a raczej kogo zdziwiło mnie...
-Dominik..Co ty tu robisz ???
-Możemy porozmawiać?
-Człowieku o czym ty chcesz rozmawiać?!
-O nas! Proszę ci daj mi szanse!
-Nie ma żadnych nas !!! Wynoś się!!
-Co???-Boże co za typ po tym co mi zrobił jeszcze ma czelność tu przychodzić !!!
-To co powiedziałam! Wynoś się stąd nie chce cie znać!!!-Chciała zamknąć drzwi ale uniemożliwił mi to.
-Co ty sobie wyobrażasz? Że się mnie tak szybko pozbędziesz? Dałem ci trochę czasu żebyś ochłonęła, a teraz zabiera cię do domu!-Złapał mnie za rękę i zaczął ciągnąć w stronę wyjścia. Przestraszyłam się nie powiem, że nie.
-Nigdzie nie idę!
-Może to cię czegoś nauczy!-Zamachnął się i z niewiarygodną mocą uderzył mnie. Policzek piekł niemiłosiernie ale nie miałam zamiaru tak szybko się poddać. Po tym co mi zrobił? O nie! Już wolę, żeby mnie skatował niż mam do niego wrócić. Już miał uderzyć drugi raz kiedy do przedpokoju wpadł Kubiak?
-Wypierdalaj stąd!-Warknął i wymierzył prawego sierpowego centralnie w nos mojemu byłemu narzeczonemu. Zatrzasnął drzwi i podbiegł do mnie.
-Jeszcze mnie popamiętacie ty i ten twój kochaś!-dało się usłyszeć zza drzwi.
-Nic ci nie jest?-Zapytał z troską, wyciągając ku mnie rękę
-Poradziłabym sobie!-powiedziałam odtrącając jego pomoc
-Ta jasne..-Prychnął i wrócił za mną do salonu
Jak on mnie znalazł??? Przecież wyjechałam z Gdyni na drugi kraniec Polski!! To nie możliwe żeby sam mnie znalazł. Ktoś musiał mu pomóc i ja wiem kto. W ekspresowym tempie odnalazłam swój telefon i wystukałam rząd znienawidzonych przeze mnie cyferek.
-Jakim prawem!!!- Wrzasnęłam do słuchawki kiedy tylko zdążył odebrać telefon.
-A może tak najpierw cześć?-powiedział po chwili
-Skończ pieprzyć! Jakim prawem powiedziałeś mu gdzie jestem!!!
-A takim, że go lubię i chcę żebyście do siebie wrócili!
-Ty nic nie wiesz Kamil...nic nie wiesz!!
-A właśnie, że wiem! Wszystko mi powiedział, że go zdradziłaś i zostawiłaś. Ja to się jeszcze dziwię, że on cię jeszcze chce!-To co powiedział wkurzyło mnie na maksa i nie wytrzymałam.
-Ja go zdradziłam?! Ja ?! Kurwa mać. to on mnie zdradził. to on mnie bił i to on mnie zgwałcił. A ty skończ pieprzyć te farmazony!!!! Jako mój brat powinieneś mnie wspierać!!! Ale ty wolałaś piwo z kolegami. Nigdy cię nie obchodziłam.-Ostatnie słowa powiedziałam płacząc. Tak ja Alicja ta twarda dziewczyna, która obiecała nigdy więcej nie płakać przez mężczyzn- płacze.
-Alicja ja...
-Gdzie się podział mój braciszek? Ten kochany, który się opiekować mną i Olą?
-Przecież jestem...
-Nie Kamil ja już nie mam brata...-powiedziałam i rozłączyłam się. Otarłam policzki mokre od łez. Rzuciłam telefon w kąt i ruszyłam w kierunku swojego pokoju. Nie miałam odwagi spojrzeć w twarz chłopakom a przede wszystkim Marysi. Mówimy sobie o wszystkim, a ja nie powiedziałam jej najważniejszego. Padłam na łóżko i zaczęłam płakać.

Mój płacz trwał kilka dni, lecz postanowiłam wziąć się w garść i porozmawiać z Manią.
Wstałam niechętnie z łóżka, ubrałam się i wyszłam z pokoju. Swoje kroki skierowałam do salonu gdzie siedziała Mysia. Usiadłam na sofie przodem do mojej przyjaciółki.
-Przepraszam...
Nic nie powiedziała tylko mnie przytuliła i głaskała po włosach.
-Czemu mi nic nie powiedziałaś?
-Wstydziłam się...
-Kochanie...Już nigdy nie pozwolę żeby cię ktoś skrzywdził...
-Cieszę się, że cie mam...

~~~*~~~

Trzymajcie kolejny rozdział.

Tak jak mówiłam jest mały przeskok w czasie 

niektóre z was mogą być rozczarowane, że nie ma kłótni z Michałem ale obiecuje, że 

w następnym rozdziale już będą :D

Kogo chciałybyście w następnym opowiadaniu ???

Kurka????

Czekam na komentarze i zapraszam do zakładki informowani 

oraz wasze pytania śmiało pytajcie ja nie gryzę XD

do następnego Mania :***